Een weekje Wisconsin

Op zondag 27 augustus 2017, tijdens de vesperviering op de feestdag van de heilige Monica, vooravond van het feest van haar zoon de heilige Augustinus, werd Peter Ambting ingekleed met het habijt van de Norbertijnen, in de St Norbert Abbey, De Pere, VS. Wij, Lucie Siebes en Marcel Smits, mochten daar aanwezig zijn, met een drietal vrienden van Peter uit zijn stage tijd in de VS. Peter, die wij kennen in het zwart is nu in het wit, en dat is mooi symbolisch voor de grote overgang die hij maakt. Maar het habijt past en staat hem goed, letterlijk en figuurlijk. De vreugde straalde van hem af en gaf echt het gevoel dat hij op zijn plek is, al zal de weg lang zijn, en met de nodige ups en downs. Want hij gaat een heel andere cultuur, leefomgeving en zelfs taal tegemoet. Het was prachtig om zes dagen door te mogen brengen in de abdij, in een heel bijzondere week. Want de dag na Peters inkleding was de eeuwige professie van Broeder Patrick LaPacz, die de dag daarop, dinsdag, diaken werd gewijd. Op woensdag werd het lichaam van overleden pater Gary Meehan verwelkomd voor een dag waken en afscheid nemen vóór zijn uitvaart op donderdag. Wij realiseren dat deze week niet een gewone week was, maar wel een week waarin heel veel mensen die betrokken zijn bij de Abdij aanwezig waren; een week die veel kans gaf om de leefomgeving van de abdij en deze groep Norbertijnen te verkennen. Want de Abdij is echt verweven met en actief in de omgeving. Er is een grote groep vrienden en geassocieerden van de communiteit, en de Abdij heeft veel activiteiten in het grote gebied van Green Bay. Zij beheren St Norbert College, een kleine universiteit van zo’n 2500-3000 studenten met een prachtige campus. Er is een spiritualiteitcentrum in de Abdij waar veel groepen gebruik van maken. En zij zorgen voor een aantal parochies in de omgeving.

Na ons vertrek, begon Peter aan zijn “hermitage”, een tijd van drie maanden in afzondering van de wereld, om zich te verdiepen in het leven en het werk van de Norbertijnen, en te hechten aan zijn nieuwe gemeenschap. Daarna zal hij een aantal cursussen volgen, waaronder ook in de Engelse en Spaanse talen, en ter zijne tijd zal hij bijdragen aan het werk van de gemeenschap in één of meerdere van de voorgenoemde activiteiten.
De gemeenschap zelf is heel vitaal. +/- 40 wonen op de Abdij, met nog +/- 20 die in kleinere gemeenschappen elders wonen, dichter bij hun werk of studie. Heel verschillende mensen, veel verschillende nationaliteiten, maar wel allemaal met een gezamenlijke doel en inzet. Er is een zorg vleugel voor de ouderen, en een aparte vleugel voor de novicen, waar Peter de eerste jaren zal wonen.

Wij vonden ook een verrassend band met Nederland. Tussen 1840 en 1940 zijn z’n 20000 Nederlanders naar deze streek geïmmigreerd, en heel veel Nederlandse namen komen voor. De Abdij is ook gesticht vanuit Abdij Berne in Heeswijk in 1898. Er leeft een sterke waardering voor deze Nederlandse wortels. Wisconsin is het zuivel gebied van de VS: er is veel melk en kaas productie.

Alles in de VS is heel ruim en groot. Het terrein van de abdij is werkelijk een park van zo’n 4 km omtrek. Wilde herten, eekhoorns en kalkoenen lopen er vrij en ongestoord rond. En heel groot was de hartelijke gastvrijheid waarmee wij ontvangen werd. Wij gingen met vertrouwen naar huis met een gevoel “Dit is goed” en dat Peter zich daar thuis voelt.

Lucie Siebes
Marcel Smits