Na een gedegen voorbereiding was het dan zover op 8 september de jaarlijkse oecumensische viering bij het Dankbaarheidskruis aan de Nieuweweg te Megchelen.Al begon de morgen grijs om kwart voor tien brak de zon door en steeg het aantal bezoekers die uit verschillende plaatsen kwamen. De viering begon na een muziekstuk van de G.O.V. met het ondertussen voor ons traditionele lied: Dit is een morgen als ooit de eerste.
De evangelielezing ging over het mosterdzaadje, een zaadje zo klein maar zoveel groeikracht dat het door Jezus vergeleken wordt met het rijk van God. Het rijk van God dat in deze wereld soms zover weg lijkt. Wat kan er anders, waar hopen we op?
De aanwezigen konden ook hun wensen kenbaar maken.
Waar hoopt u op? Was de vraag en de antwoorden werden op blaadjes geschreven die later in de boom werden opgehangen.
Wat er op die blaadjes stond?
Heel vaak kwamen de woorden: vrede, gezondheid, liefde, en geluk voorbij,
Maar ook verdraagzaamheid, vriendschap, zorg voor de schepping, kracht, dankbaarheid, tolerantie kwamen meermaals naar voren.
Op een blaadje stond:
De dag begon somber en bewolkt maar de zon kwam erbij naarmate er meer mensen kwamen.God! dank voor deze mooie dag!
Het werd een prachtige viering met inbegrip van de muziekvereniging zo”n 100 mensen. Om deze mooie traditie voort te kunnen zettten is er een stichting opgericht rond dit Dankbaarheidskruis en wordt er gewerkt aan het oprichten van de groep ‘Vrienden van het Dankbaarheidskruis’. Een groep waarvan aan de leden jaarlijks een kleine bijdrage wordt gevraagd om ook de kosten voor deze viering en het onderhoud in de toekomst te waarborgen. Tot volgende jaar!
Oecumenische werkgroep Gendringen-Megchelen