Herinneren en gedenken van de overledenen
Allerzielen: is één van die bijzondere gedenkdagen, waarop we meer dan andere dagen stil staan bij de mensen gestorven zijn. Je partner, ouders, kind, broer of zus, vriend of vriendin…Of dat dit jaar was, of dat het al het zoveelste jaar is dat je een dierbaar mens gedenkt, deze tijd voel je het gemis vaak meer dan anders. Je brengt een extra bezoekje aan het graf, of de plek waar de as zich bevindt. Je denkhoekje thuis, de foto, de pet, of wat je ook aan je dierbare herinnert, we steken er lichtjes bij aan.
Dit soort heilige plekjes zijn belangrijk, je kunt daar in de stilte komen bij jezelf
en voelt de verbondenheid die er nog altijd is. Dat is wel anders geworden en ik hoor mensen nogal eens zeggen dat, naar mate de tijd verstrijkt, het gemis en de verbondenheid juist dieper en intenser is geworden. Flarden van herinneringen duiken op in je hart: de blijde en gelukkige dagen, maar ook de dagen van pijn en verdriet die elk mensen leven kent. In het bijzonder ook de laatste levensdagen en het afscheid. We kunnen hen niet vergeten, we strepen geen namen door. Onze dierbaren zijn in een ander weten, vreemd, afwezig en toch ook aanwezig.
We blijven elkaar verhalen vertellen, wie zij voor ons zijn geweest. Verhalen ook uit onze gelovige traditie. Op deze dag klinkt in het evangelie van Johannes (14, 1-6) Weest niet bang! Zo stelt Jezus zijn vrienden gerust, vertrouw nou maar op God en de Zoon die Hij gezonden heeft. Hij laat ons zien en ervaren dat God groter is dan ons hart, dat leven sterker is dan alle doodse duisternis.
Jezus is het levende bewijs van Gods liefde. Hij gaat ons voor in een liefdevol leven, barmhartig en vol gerechtigheid. Waar mensen zo met elkaar omgaan
en zo in geloof en vertrouwen God en elkaar dienen ja, daar wordt de hemel op aarde zichtbaar, voelbaar. Geloven jullie dat? Is Jezus’ vraag aan zijn vrienden.
Vertrouw je erop dat je met Mij op het goede spoor zit? Thomas wil er niet aan. Geloof en ongeloof gaan hand in hand. Hij heeft het nog steeds niet door wat Jezus van hem wil. “Ik ben de weg, ik ben de waarheid en het leven”, zegt Jezus. Geloven in Jezus, is geloven in verrijzenis en eeuwig leven.
Vanuit dat geloof herinneren we ons op Allerzielen onze dierbaren die gestorven zijn en leven mogen in Gods eeuwig Licht. Licht voor levenden en doden als troost en dankbare herinnering. Ik wens ons allen licht voor deze gedenkdagen.
Cor Peters, diaken
Streep geen namen door
Streep de namen niet door
al zijn ze bij ons weggegaan
Streep de namen niet door
alsof ze nooit hebben bestaan.
Het liefste wat wij bezaten
het toekomstbeeld van ons bestaan.
Vraag ons om niet te vergeten
en gewoon weer door te gaan.
Want we willen wel verder leven
maar we weten nu niet hoe dat moet.
Wij horen bij hen die achterbleven:
overleven vergt heel veel moed.
Streep daarom de namen niet door
noem hun namen
en laat ons weten
dat wij jullie niet vergeten.
Alleen zo kunnen wij verder leven.
Joke Forceville-van Rossum