Het Ulfts mannenkoor zingt vandaag, pater Bertus Driever en diaken Jan van Heugten gaan voor in de viering. De rozen staan op het altaar. 500 stuks. Van 300 rozen weten wij als werkgroep naar wie ze gaan. In de viering zijn ook mensen uit Doetinchem aanwezig van de bezoekersgroep. Verbonden met elkaar als parochie vieren wij de ziekenzondag.
Aan het einde van de viering komen de vertegenwoordigers de rozen halen. Maar de oproep om een roos te brengen aan iemand die steun nodig heeft, even een lieve groet heeft de mensen goed bereikt.
Tenslotte zijn alle rozen weg, ‘voor mijn buurvrouw’. Voor mijn broer, voor.. er komen verhalen van mensen die een roos gaan ontvangen. Een week later ben ik op huisbezoeken. Bij drie adressen zie ik de roos staan, en alle mensen beginnen ervoer. ‘het maakte mijn zondag zo mooi’.
Stil en liefdevol staan ze ook in een vaas bij iemand die is overleden, zij begeleiden haar zelfs naar het kerkhof. Ontroerend om dit mee te maken.
Ook tijdens een bijeenkomst van de bezoekgroep in Doetinchem kwamen de verhalen los bij de bezoekers. ‘Wat is dit mooi om te doen’. Mensen waren zelfs in tranen. Wie helpt wie met zo’n klein gebaar.
Het schilderij van Willa Holterman beeldt dat zo mooi uit. 2 Mensen die elkaar nabij zijn. Onze Vormelingen zeiden: ‘je kunt alleen een hart zien en niet wie de ander helpt.’.En daar gaat het immers om, elkaar nabij zijn, in een klein of groter gebaar. Dat is naast ons samenkomen om te vieren ook kerk. Onze zorg om elkaar zichtbaar maken.