Zelfbeheersing is de negende en de laatste van de vruchten van de Geest die door Paulus in Galaten 5:22 worden opgesomd.
En over deze vrucht van de geest wil ik graag vandaag met U even nadenken.
Toen wij samen de onderwerpen van de novene verdeelden, grinnikten wij wat over de verdeling, toen bleek dat uitgerekend ik de vrucht van de zelfbeheersing speciaal mocht overdenken.
Ik zelf moest ook grinniken omdat ik dan meteen aan mijn zwakheid denk als het gaat om lekkere, vooral hartige hapjes. Daarin vind ik het heel moeilijk om mijzelf te beheersen.
Maar gelukkig gaat deze laatste vrucht over veel meer facetten van zelfbeheersing.
Het gaat ook over controle die wij eigenlijk het liefst willen hebben over onze levensweg.
Een wijs man zei ooit: ‘zoals wij de eb en de vloed niet onder controle hebben, zo hebben wij lang niet alles in ons leven onder controle’.
Hoe waar is dat in onze tijd. Het virus onder ons laat ons zien, dat wij lang niet alles onder controle hebben, maar het laat ook zien hoe wij samen sterk kunnen zijn.
Bij zoveel mensen komt het beste en het sterkste naar boven. Zoveel vruchten in mensen komen tot bloei.
De opgelegde rust, heeft mij de kans gegeven om tijd te nemen, voor andere zaken dan normaal. Veel meer wandelen, om mij heen kijken, zien hoe mensen voor elkaar zorgen.
Boodschappen doen, en zien hoe verschillend het koopgedrag is bij mensen. In het begin werd er zoveel gehamsterd, en of het afgesproken was heel veel van hetzelfde.
Ik zag hoe mensen elkaar daar ook op aan durfden te spreken. Zelf het goede voorbeeld gaven.
En nu zie ik hoe ook hierin weer meer rust komt.
Zelfbeheersing, omdat wij niet bang hoeven te zijn tekort te komen.
Zelfbeheersing en geduld hebben ook alles met elkaar te maken, ook geduld met jezelf.
Jezelf de groei mogelijkheden geven als mens. In de spiegel van je eigen gedrag durven kijken en zien hoe het eerlijk was. Misschien weer net niet goed gegaan. Onze dag aan God voorleggen, Hem zo vertrouwen dat wij ons volledig voor Hem openen. Petrus zegt hierover:
En door God goed te kennen, zullen jullie groeien in zelfbeheersing. En door te groeien in zelfbeheersing, zullen jullie groeien in geduld. En door te groeien in geduld, zullen jullie groeien in ontzag voor God.
(2 Petrus 1:6)
Geduld hebben met onszelf, zoals God geduld heeft met ons. Eindeloos, wij mogen steeds opnieuw beginnen, vragen om kracht en sterkte. God vraagt geen ondraagbare zelfbeheersing van ons.
Als mensen kunnen wij allemaal op een ander niveau met deze vrucht in ons leven aan de slag gaan.
Paulus heeft daarover een prachtig beeld: 1 Cor, 9 Hij heeft het over lopen op een renbaan. De discipline en de inzet van zo’n atleet. Om uit te lopen en te winnen. Inzet en uiterste krachtinspanning in de hoop op de overwinning.
Soms heb ik het gevoel om heel even over die finish lijn te komen. En dat voelt zo goed.
Maar nog veel vaker ren ik wel, maar er hoeft maar iets te gebeuren of ik ben de focus kwijt.
En daarom vraag ik ook vandaag:
Kom Heilige Geest,
Verlicht mijn ziel en mijn menszijn,
Stort Uw gaven over mij uit,
Zodat zij in mij tot leven komen,
Zodat ik Uw groeikracht en wijsheid ontvang
En ik meer mens word, iedere dag van mijn leven.
.