“Als je de wereld voor jezelf kunt benoemen en kunt zeggen: daar staan margrieten, dat is fluitenkruid, dat zijn klaprozen, dan zie je zoveel meer.”, zegt Marjoleine de Vos in een interview naar aanleiding van haar boekje: “Je keek te ver. Een wandeling”. Dagelijks maakt zij een wandeling vanuit haar huis in het Noord-Groningse Zeerijp. In het boekje lopen we met haar mee door het Groningse land. Ze vertelt: “Ik zie nu wel meer aan het landschap en aan de dorpen en dan is er ook meer te beleven. … Soms komen hier mensen op bezoek en die zien helemaal niks. Geen wolkenlucht, geen muur van kloostermoppen, niks. Door gewoon uit je doppen te kijken, weet je binnen de kortste keren een heleboel te onderscheiden”. Ze citeert een kort gedicht van K. Schippers: “Als je goed om je heen kijkt, zie je dat alles gekleurd is”. Al wandelend kijk je met haar mee, leer je het landschap lezen, zie je de bloemen langs de weg.
Al wandelend word je ook deelgenoot van haar mijmeringen over het veranderend landschap, het verschil tussen stad en platteland, over verlies en sterfelijkheid en andere grote thema’s die al lopend door het landschap in haar hoofd spelen. Een mooie passage in het boekje vond ik, die waarin ze vertelt, hoe ze loopt na te denken over een lezing die ze moet verzorgen rond duurzame spiritualiteit. Ze vraagt aan een oude boer, die ze op haar wandeling tegen komt: “Kunt u me zeggen: wat maakt het leven de moeite waard? Want dat leek me ineens wel een soort vertaling van “duurzame spiritualiteit”: een houding die je vooruit helpt in het leven, een kijk op de wereld die het de moeite waard maakt haar te zien zoals ze is. De oude man lachte een beetje. “Nou, zei hij, dat is wel een héél gemakkelijke vraag”. Hij zweeg even en ik vroeg me af of hij eigenlijk wel begrepen had wat ik vroeg. Maar hij zei kalm: “Het gaat erom voldoening te hebben in wat je doet en in harmonie te leven met je omgeving”.
Al lezend in dit mooie boekje, loop je mee, deel je in haar gedachten, grote en kleine, maar ga je vooral meer zien, hier nu. Alles is hier. Een oefening om niet te ver te kijken!
Marjoleine de Vos. Je keek te ver. Een wandeling. Amsterdam 2020