Het is onzekerheid troef tijdens deze coronacrisis. Gaat het aantal besmettingen de komende weken inderdaad weer heel snel omhoog, zoals in het voorjaar? De maatregelen die genomen worden hebben een regionaal karakter. Krijgen wij er ook mee van doen? Zijn mondkapjes nu wel of niet belangrijk om besmettingen te voorkomen? Zijn de ziekenhuizen klaar voor een nieuwe grote uitbraak? Anderen ontkennen dat er sprake is van een crisis en willen dat alles weer normaal wordt. Er wordt met man en macht gewerkt aan een vaccin en er zijn hoopvolle signalen, maar niemand die het zeker weet. Hoe lang gaat het allemaal nog duren?
Voor veel mensen is het een onzekere tijd. Behoud ik mijn baan, kan ik mijn zaak open houden? Hoelang kan ik mijn bedrijf nog voortzetten? Blijft de school van mijn kind open? Blijven er voldoende leerkrachten op de been, nu het aantal besmettingen toeneemt? Ook in het verleden was er niet altijd genoeg onderwijzend personeel. Veel vragen, weinig houvast. Het zorgt voor veel onzekerheid.
Je weet waar je vandaan komt, maar niet waar je naar toe op weg bent. In de bijbel wordt deze periode “woestijn” genoemd, een periode van onzekerheid, zonder houvast ben je onderweg. Gemakkelijk kijk je naar het verleden, terwijl de toekomst voor je ligt, maar je weet niet hoe die er uit gaat zien. Hoe hou je de hoop vast, hoe blijf je vooruit kijken? Immers je kunt niet meer terug; je kunt alleen vooruit. Onderweg met weinig houvast.
Door mijn hoofd schiet het verhaal van een man, die ernstig ziek was. Hij wist niet of hij nog een toekomst had en hoe die eruit zag. Zelfs wist hij niet of hij het nieuwe jaar zou halen. Hij vertelde, hoe hij ook nu bollen zou planten. Alvast voor het voorjaar. De herfst zou komen, de winter, de bollen diep onder de grond, nog geen enkel zicht, en het zal ook weer voorjaar worden met uiteindelijk bloeiende narcissen en tulpen.
Onderweg zijn zonder houvast is beangstigend. Bij alle vragen vooruit gaan, is niet altijd makkelijk. Leven met onzekerheid en ongewisheid, is nu ons deel. Maar we kunnen nu wel alvast bollen planten voor het voorjaar!
Berrie Daalhuizen